Favorieten – Met een spectaculair parcours en ‘s werelds allerbeste mountainbikers, belooft de olympische crosscountry komende maandag 26 juli uit te draaien op een prachtige strijd voor goud, zilver en brons. De intervaltypes zijn in het voordeel, maar op de zeer technische omloop ligt gevaar op de loer. 
Mathieu van der Poel geldt als topfavoriet – foto: Cor Vos Hij heeft er vijf jaar op moeten wachten, maar nu is the waiting game voor Mathieu van der Poel ten einde. Sinds 2016 rijdt de 26-jarige Nederlander rond met één hoofddoel: olympisch goud op de mountainbike in Tokio.
Sinds dat moment heeft het multitalent de aansluiting met de wereldtop gevonden. Dit seizoen reed MVDP alleen twee Wereldbekers. Hoewel hij in Albstadt en Nové Město niet verder kwam dan plek zeven en twee, liet de veelvraat er in de Tour de France geen gras over groeien. Van der Poel is misschien wel in zijn beste vorm ooit.
Hij start op plek negen en dat is op de tweede startrij. Grote vraag is: in hoeverre is hij geacclimatiseerd? Hij kwam pas donderdag aan in Izu. Is dat antwoord ‘ja’, dan vindt Van der Poel hier een parcours dat op zijn lijf geschreven is. 
Pidcock legde Van der Poel op het rooster in Nove Mesto – foto: Cor Vos Sinds 2016 werd er uitgekeken naar een duel tussen de kroonprins en de koning van het mountainbiken – daarover straks meer. Niets van dat, want Tom Pidcock ontpopte zich dit seizoen tot de grote uitdager van Van der Poel.
Het toptalent van INEOS Grenadiers wist voor dit jaar dat hij via de achterdeur naar de Spelen moest. Het kiertje werd wel heel klein, maar de 21-jarige Brit glipte er toch door. Pidcock is regerend wereldkampioen crosscountry bij de beloften en is sinds dinsdag in Izu. Bij de elite behaalde hij in Nové Město meteen zijn eerste Wereldbeker-zege.
Met een splijtende demarrage bergop liet hij daar Van der Poel achter. Hij brak begin juni echter zijn sleutelbeen. De Brit – die op de vierde startrij staat – gaf in wegkoersen en de Wereldbeker in Les Gets onlangs nog niet thuis. Is hij fit genoeg? 
Mathias Fluckiger boekte dit jaar de meeste zeges – foto: Bartek Wolinski / Red Bull Content Pool (archief) Op basis van explosiviteit kennen de Nederlander en de Brit hun gelijke niet in dit startveld. Rondom beiden hangt een beetje een rookgordijn door enerzijds het late afreizen en anderzijds het herstel van zijn blessure.
En waar twee honden vechten om een been, gaat de derde ermee heen. Beide kemphanen mogen in Japan Mathias Flückiger absoluut niet onderschatten. Voor de 32-jarige Zwitser van Thömus RN-Swiss Bike is het nu of nooit voor een olympische titel. Hij won dit jaar al zijn HC- en Class 1-wedstrijden, werd Zwitsers kampioen op de crosscountry én hij won de laatste twee Wereldbekers in respectievelijk Leogang en Les Gets.
Flückiger is dus in topvorm en hij is heel stuurvaardig. Dat is nodig hier. Eén manco: zijn sprint is niet sterk genoeg, dus zal hij moeten wegrijden. 
Victor Koretzky op de stenen van Nove Mesto – foto: Cor Vos Frankrijk leverde op zes olympisch kampioenen al drie keer de winnaar. Ook nu hebben ze meerdere troeven in handen, waarbij Victor Koretzky geldt als de grootste kanshebber op eremetaal. De 26-jarige mountainbiker won in 2021 al zeven keer op verschillende niveau’s.
Zijn grootste seizoenszege behaalde hij zonder twijfel in Albstadt, waar de renner van KMC-Orbea de eerste Wereldbeker van het seizoen won. In de slotronde antwoordde hij op een demarrage van mountainbikelegende Nino Schurter, om hem daarna met een contra-attaque achter te laten. De Fransman is na Flückiger de nummer twee op de UCI Ranking, maar tijdens de laatste wedstrijden deed hij niet mee om winst.
Koretzky komt echter altijd bovendrijven op dit soort omlopen. Opgepast! 
Ondrej Cink vliegt an het hele seizoen – foto: Cor Waar Flückiger de laatste weken zijn topconditie niet onder stoelen of banken steekt, doet Ondřej Cink dat ook niet. De 30-jarige Tsjech reed net als Van der Poel overigens met de Tour de France zijn laatste wegwedstrijd, al was dat wel de editie van 2017.
Cinkie – zoals zijn bijnaam luidt – reed vier jaar geleden één seizoen op de weg bij Bahrain Merida. Daarna focuste de renner van Kross-Orlen zich weer volledig op mountainbiken. Cink is al het gehele jaar superconstant. In alle Wereldbekers eindigde hij op het podium, maar de grote zege ontbreekt nog.
Dat zou hier kunnen, maar dat ligt niet meteen voor de hand. De Tsjech is namelijk een echte klimmer en die zijn op dit parcours vol met heel korte klimmetjes in het nadeel. Al Cinkt de moed hem vast niet in de schoenen. 
Met de wereldkampioen Sarrou moet je altijd rekening houden – foto: Cor Vos Als gezegd hebben de Fransen nog een cartouche om af te schieten in hun equipe. En wat voor een: Jordan Sarrou, De 28-jarige mountainbiker van het fabrieksteam Specialized Racing is de regerend wereldkampioen.
Hij veroverde die titel vorig najaar met overmacht in het Oostenrijkse Leogang, dat bekendstaat als een parcours dat zich meer leent voor de klimmende types. Daar komt Sarrou het beste tot zijn recht. Dat was op de weg ook zo. In 2016 reed Sarrou nog de zware Tour de Savoie Mont Blanc, waar hij in een klimtijdrit alleen voormalig toptalent Adrien Costa, Ruben Guerreiro en Enric Mas voor moest laten.
Plankje weg, droom weg 😱 | Samenvatting mountainbike | #Tokyo2020
Enfin, ook dit seizoen staat hij er. Zijn vorm is stijgende; Sarrou deed in de Wereldbeker van Les Gets mee voor winst. Piekt hij op het goede moment? Schurter in zijn hoogtij dagen, na een nieuwe wereldtitel in Lenzerheide – foto: PhotoPress.be Voor wie scannend leest en zoekt naar de naam van Nino Schurter : daar is ‘em! De 35-jarige Zwitser is achtvoudig wereldkampioen, titelverdediger en misschien wel uitgegroeid tot de allerbeste mountainbiker aller tijden.
Jarenlang quasi-onverslaanbaar. Het was niet voor niets dat Van der Poel in 2019 zo blij was na zijn zege in Nové Město, toen hij de Zwitser eindelijk pakte in een rechtstreeks duel. De kroonprins die de koning versloeg. Dat had hier in 2020 het gouden gevecht moeten zijn. We zijn echter een jaar verder.
En eerlijk is eerlijk: Schurter is intussen zijn glans verloren. Nergens had hij dit jaar zijn kenmerkende versnelling; Flückiger was hem overal de baas. Hij lijkt op zijn vierde Olympische Spelen dan ook niet meer opgewassen te zijn tegen Van der Poel, Pidcock en zijn landgenoot. Avancini (links) stond al eens met Mathieu van der Poel op het podium – foto: Corendon-Circus (2019) We krijgen hier ook het beste van twee generaties tegen elkaar. Jonge toppers als Van der Poel, Pidcock, Koretzky en nog een aantal outsiders die zo volgen, tegen de oude garde met Flückiger, Cink, Schurter én Henrique Avancini,
De 32-jarige Braziliaan is meervoudig kampioen van zijn land en won – weliswaar in een door corona gemankeerd seizoen – vorig jaar het eindklassement van de Wereldbeker. Avancini rijdt voor Cannondale Factory Racing en wisselt crosscountry-wedstrijden af met de Marathon-discipline. Daarin werd hij in 2018 wereldkampioen en ook won hij meerdere etappes in de bekende en loodzware Cape Epic.
Met zijn uithoudingsvermogen zit het snor en hij komt goed tot zijn recht op technische omlopen. Dat maakt Avancini echt een dark horse voor goud. 
Cooper (midden, wit) achter Van der Poel en naast Pidcock – foto: Cor Vos Avancini is een van de weinige mountainbikers van buiten Europa die zich kan meten met de wereldtop. Dat geldt ook voor Anton Cooper, Samen met de intussen in verval geraakte Samuel Gaze (die tegenwoordig koerst voor de opleidingsploeg van Alpecin-Fenix) moet hij het Nieuw-Zeelandse mountainbiken naar een hoger plan tillen.
Niet gek, want de intussen 26-jarige renner van Trek Factory Racing werd in het verleden al wereldkampioen bij de junioren (2012) en de beloften (2015). Bij de profs wacht Cooper nog wel op aansluiting met de absolute wereldtop, maar Angelsaksen kunnen op de Olympische Spelen altijd iets extra’s. Het parcours moet Cooper liggen en met zijn derde plek in Leogang liet hij zien dat zijn vorm goed is.
Zorgt hij voor de typische olympische verrassing? 
Milan Vader in actie tijdens het WK 2019 – foto: Orange Pictures Alle ogen bij Nederland zijn gericht op Van der Poel. Bondscoach Gerben de Knegt heeft echter nog een ijzer in het vuur. Als alles op een goede dag samenvalt, dan is namelijk ook Milan Vader in staat om een medaille mee naar huis te nemen.
De 25-jarige Zeeuw werd in 2020 achter Avancini tweede in het eindklassement van de Wereldbeker. In de dubbele manche in Nové Město – dat van de Wereldbekers qua parcours het dichtst bij Tokio in de buurt komt – pakte de jongeling daar toen een tweede en derde plek. Vader staat ook niet voor niets zevende op de UCI Ranking en mag ook vanaf de eerste startrij starten, in tegenstelling tot Van der Poel.
Dit jaar komt het er bij Vader nog niet echt uit, maar dat kan hij in de wedstrijd als underdog prima gebruiken. 
Hatherly (links) zij an zij met Sarrou en Schurter – foto: Cor Vos In totaal doen er op de Izu MTB Course 38 deelnemers mee. Daarbij vrijwel alle wereldtoppers. Nog zo’n niet-Europeaan die zich daar kranig tussen verweert, is Zuid-Afrikaans kampioen Alan Hatherly,
De 25-jarige renner van Cannondale Factory Racing werd in 2018 wereldkampioen bij de beloften en lijkt ook bij de elite zijn draai gevonden te hebben. In de Wereldbekers van dit seizoen maakte hij een sterke indruk. In Albstadt werd Hatherly achtste, gevolgd door een zesde plek in Nové Město en een vierde stek in Les Gets.
Op het klimparcours in de Franse Alpen kun je jezelf niet verstoppen. Dat is altijd een eerlijke wedstrijd en daarom kunnen we concluderen dat Hatherly prima in vorm is. Vijf jaar geleden in Rio de Janeiro werd hij 26ste. 
Luca Braidot moet de Italiaanse eer hoog houden – foto: Cor Vos Het kransje met outsiders op de olympische titel is nihil. Toch willen nog een paar namen naar voren schuiven die met wat geluk op een goede dag op de verrassing kunnen spelen voor een medaille.
Italië heeft het bijvoorbeeld voor elkaar gebokst om hier met het maximale aantal van drie renners te mogen starten, net als Zwitserland. Frankrijk had ook rustig nog uit een vaatje kunnen tappen met toppers, maar moet het doen met twee afgevaardigden. Een zure appel, want Italië beschikt helemaal niet over een topper op dit moment.
De 30-jarige Luca Braidot is echter een echte kampioenschapsrenner. Dan komt hij altijd bovendrijven, al is hij ook een meer klimmenstype. In Les Gets werd hij onlangs nog achtste, meteen zijn beste resultaat van dit seizoen. 
Dascălu (links) op de rock garden in Nove Mesto – foto: Cor Vos Pidcock gaat na deze Olympische Spelen pintjes drinken in Roemenië. De jonge Brit dankte zijn olympisch ticket namelijk aan Vlad Dascălu, De 23-jarige renner van Trek-Pirelli is een goede allrounder die op meerdere parcoursen uit de voeten kan.
In 2019 werd hij wereldkampioen bij de beloften, maar de stap naar de elite lijkt hij zonder moeite te maken. Op zowel zijn eerste EK als WK bij de profs vorig jaar, werd hij elfde. In Leogang finishte Dascălu daarnaast vorige maand nog als vijfde in een van de Wereldbekers. Dascălu kan op een goede dag voor een verrassing zorgen.
De Deense wielerbond deed dat op voorhand al: het selecteerde niet het grillige toptalent Simon Andreassen, maar Sebastian Fini Carstensen uit de stal van Bart Brentjens. Hij moet net als Jens Schuermans – de enige Belg – hopen op een top 10-plek. 
Belgisch kampioen Jens Schuermans – foto: Cor Vos Favorieten volgens WielerFlits **** Mathieu van der Poel *** Tom Pidcock, Mathias Flückiger ** Victor Koretzky, Ondřej Cink, Jordan Sarrou * Nino Schurter, Henrique Avancini, Anton Cooper, Milan Vader Website organisatie Volgorde startrijen (38 deelnemers) Eerste rij Nino Schurter (1) Mathias Flückiger (2) Henrique Avancini (3) Jordan Sarrou (4) Ondřej Cink (5) Gerhard Kerschbaumer (6) Victor Koretzky (7) Milan Vader (8) Tweede rij Mathieu van der Poel (9) Alan Hatherly (10) Vlad Dascălu (11) Luca Braidot (12) Anton Cooper (13) David Valero (14) Maximilian Brandl (15) Nadir Colledani (16) Derde rij Filippo Colombo (17) Sebastian Fini Carstensen (18) Bartłomiej Wawak (19) Christopher Blevins (20) Anton Sintsov (21) Manuel Fumic (22) José Gerrardo Ulloa (23) Jens Schuermans (24) Vierde rij Jofre Cullell (25) Daniel McConnell (26) Erik Hægstad (27) Tom Pidcock (28) Martin Vidaurre (29) Maximilian Foidl (30) Kohei Yamamoto (31) Luiz Henrique Cocuzzi (32) Vijfde rij Periklis Ilias (33) András Partí (34) Shlomi Haimy (35) Alex Miller (36) Quinton Disera (37) Peng Zhang (38)
Waar zijn de volgende Olympische Winterspelen 2024?
De organisatie van de 33ste editie van de Olympische Spelen is toegewezen aan Parijs. in de Franse hoofdstad zullen van 26 juli tot en met 11 augustus 2024 rond de 10500 sporters uit 206 landen in actie komen. Er staan 28 takken van sport op het programma, aangevuld met vier sporten die vanuit de Olympic Agenda 2020 door de organisatie in afstemming met het IOC zijn toegevoegd.
Waar Olympische Winterspelen 2030?
Waar zal de Olympische wintervlam branden in 2030? Het Internationaal Olympisch Comité (IOC) heeft bekend gemaakt dat Barcelona (Spanje), Salt Lake City (VS), Sapporo (Japan) zich kandidaat hebben gesteld voor de organisatie van de wintereditie van de Olympische Spelen in 2030.
Salt Lake City verwelkomde de winterspelen nog niet zo heel lange geleden, in 2002. Sapporo mocht de Spelen organiseren in 1972. De Catalaanse hoofdstad Barcelona mocht al eerder de Olympische Zomerspelen in 1992 ontvangen. Voor de wintereditie in 2030 zou Barcelona ook competities in de Pyreneeën organiseren.
Peking in 2022 Peking ontvangt in 2022 de Winterspelen en was in 2008 organisator van de Zomerspelen. De daaropvolgende editie van de winterspelen wordt in 2026 in Milaan/Cortina d’Ampezzo (Italië) gehouden. Wanneer de organisator van de winterspelen 2030 wordt aangeduid, deelt het IOC later mee.
Waar gaan de Olympische Spelen door in 2028?
| Spelen van de XXXIVe Olympiade | ||
|---|---|---|
| Locatie | Los Angeles, Verenigde Staten | |
| Motto | Follow the sun (Volg de zon) | |
| Openingsceremonie | 21 juli | |
| Sluitingsceremonie | 6 augustus | |
| Vorige Spelen | 2024: Parijs (Frankrijk) | |
| Volgende Spelen | 2032: Brisbane (Australië) | |
|
/td>
De Olympische Zomerspelen van de XXXIVe Olympiade zijn aangekondigd om in 2028 gehouden te worden. Het zal de 31e editie worden van de Zomerspelen die voor het eerst in 1896 werden georganiseerd. In eerste instantie zou deze editie van de Olympische Spelen toegekend worden tijdens een IOC Sessie in de zomer van 2021, maar na overleg binnen het IOC werd er in juli 2017 besloten tot een gelijktijdige toewijzing van de Spelen van 2024 en 2028.
Waar zijn de Olympische Spelen 2032?
Brisbane voorkeurskandidaat Olympische Spelen 2032 UPDATE: op 21 juli 2021 heeft het Internationaal Olympisch Comité (IOC) bekend gemaakt dat Brisbane de Olympische Spelen in 2032 mogen organiseren. Het IOC maakte 25 februari bekend dat Brisbane de voorkeurskandidaat is voor de Olympische Spelen van 2032.
- Brisbane is een redelijk grote stad in het oosten van Australië en heeft meer dan twee miljoen inwoners.
- Dat Brisbane voorkeurskandidaat is, betekent dat het Internationaal Olympisch Comité nu verder gaat praten met Brisbane.
- De Australische stad Brisbane is de voorkeurskandidaat voor de organisatie van de Olympische Spelen in 2032.
Dat maakte het Internationaal Olympisch Comité bekend na een bijeenkomst van het dagelijks bestuur in Lausanne. Het betekent dat een speciale commissie van het IOC nu ‘gerichte gesprekken’ gaat voeren met Brisbane.