| Italië | ||
|---|---|---|
| Bijnaam | Gli Azzurri La Nazionale | |
| Kledingsponsor | Puma | |
| FIFA-ranglijst | 8 2 (22 december 2022) | |
| Hoogste ranking | 1e ( nov 1993, feb 2007, apr – jun 2007, sep 2007 ) | |
| Laagste ranking | 18e ( dec 2018 ) | |
| Associatie | FIGC | |
| Bondscoach | Roberto Mancini | |
| Meeste interlands | Gianluigi Buffon (175) | |
| Topscorer | Luigi Riva (35) | |
| Wedstrijden | ||
| Eerste interland: Italië 6–2 Frankrijk ( Milaan, Italië ; 15 mei 1910) Grootste overwinning: Italië 9–0 Verenigde Staten ( Londen, Engeland ; 2 augustus 1948) Grootste nederlaag: Hongarije 7–1 Italië ( Boedapest, Hongarije ; 6 april 1924) | ||
| Wereldkampioenschap | ||
| Optredens | 18 ( eerste keer: 1934 ) | |
| Beste resultaat | Winnaar ( 1934, 1938, 1982, 2006 ) | |
| Europees kampioenschap | ||
| Optredens | 10 ( eerste keer: 1968 ) | |
| Beste resultaat | Winnaar ( 1968, 2020 ) | |
| Finaleronde UEFA Nations League | ||
| Optredens | 1 ( eerste keer: 2021 ) | |
| Beste resultaat | Derde plaats ( 2021 ) | |
| FIFA Confederations Cup | ||
| Optredens | 2 ( eerste keer: 2009 ) | |
| Beste resultaat | Derde plaats ( 2013 ) | |
|
/td>
Het Italiaans voetbalelftal is een team van voetballers dat Italië vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. De bijnaam is La Squadra Azzurra (Het blauwe team) of het daarvan afgeleide Azzurri (Blauwen). Italië werd viermaal wereldkampioen : in 1934, 1938, 1982, 2006 en tweemaal Europees kampioen in 1968 en in 2020,
- Een traditie binnen het Italiaans voetbalelftal is dat de speler met de meeste gespeelde wedstrijden voor het team, automatisch de aanvoerder is.
- Ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van de Italiaanse voetbalbond speelde de Italiaanse selectie op 16 december 1998 in het Olympisch Stadion een vriendschappelijke wedstrijd tegen een FIFA -wereldelftal.
Het duel onder leiding van de Franse scheidsrechter Rémi Harrel geldt als een officiële interland voor de Italiaanse bond; zo maakte aanvaller Marco Delvecchio zijn officiële debuut voor de Azzurri, Hij viel in de rust in voor Filippo Inzaghi (Juventus FC).
Doet Italië mee aan het WK?
Niet op het WK en nu gaat Italië voor het eerst sinds 1960 onderuit tegen Oostenrijk zo 20 november 2022 22:58 De Italiaanse nationale ploeg houdt zich bij gebrek aan een WK-ticket bezig met oefeninterlands. Maar ook dat zorgde niet voor een vertrouwensboost want de Squadra Azzura verloor met 2-0 van Oostenrijk.
Doelpunten 6′ Schlager 1-035′ Alaba 2-0
De Italianen van Roberto Mancini beleven niet hun beste jaar. In de play-offs richting het WK werden ze gewipt door Noord-Macedonië en nu sluiten ze 2022 ook nog eens af met een nieuwe nederlaag. Tegen Oostenrijk moest Donnarumma zich al vroeg omdraaien.
- Schlager kon na een pass van Arnautovic de score openen na amper zes minuten.
- En de doelman van PSG moest zich voor de rust nog eens gewonnen geven.
- Hij kon niets beginnen tegen een staalharde vrije trap van Alaba.
- De Italianen maakten eigenlijk nooit aanspraak op een aansluitingstreffer en verloren zo voor het eerst sinds 1960 nog eens een interland tegen Oostenrijk.
Beide landen speelden in al die jaren 14 keer tegen elkaar. België is gewaarschuwd, Oostenrijk zit in de EK-kwalificatiegroep van de Rode Duivels. : Niet op het WK en nu gaat Italië voor het eerst sinds 1960 onderuit tegen Oostenrijk
Van wie won Oranje de EK finale voetbal in 1988?
Voetbal en oorlog 7 april 2022 20:05 Aangepast 7 april 2022 20:05 Zeg je Igor Belanov, dan zeg je: EK 1988, de finale tegen het Nederlands elftal en het vingertje van keeper Hans van Breukelen. De profvoetballer uit de Sovjet-Unie (waar het huidige Rusland vroeger deel van uitmaakte) is tegenwoordig om andere redenen in het nieuws.
De oud-winnaar van de Gouden Bal, de prijs voor Wereldvoetballer van het Jaar, heeft de wapens opgepakt en vecht aan de kant van Oekraïne in de oorlog tegen zijn voormalige moederland. De enige voetbalhoofdprijs die Oranje ooit won, was het EK van 1988. In de finale tegen de Sovjet-Unie (waar ook Oekraïne toen nog bij hoorde) maakten Ruud Gullit en Marco van Basten de geweldige doelpunten tegen het land dat later uiteen zou vallen in diverse, onafhankelijke staten.
Vooral de wereldgoal van Van Basten staat iedereen nog bij. Maar hoe anders was het gelopen, als na de 2-0 de aansluitingstreffer van de Sovjetten was gevallen? Dat had zomaar gekund. PSV-keeper Hans van Breukelen veroorzaakte kort na het geweldige doelpunt van Van Basten een strafschop.
Igor Belanov, sterspeler van Dynamo Kiev, was een specialist en ging achter de bal staan. Een ander legendarisch moment uit de Nederlandse voetbalgeschiedenis kreeg vorm. Van Breukelen intimideerde Belanov. De keeper liep naar de penaltynemer, bracht een vinger naar zijn oog en trok het lid een beetje naar beneden.
Met als boodschap: ‘Ik weet in welke hoek jij de penalty gaat schieten, vriend’. Van Breukelen kreeg gelijk. Belanov schoot de strafschop snoeihard op het bovenbeen van de doelman. De comeback van de Sovjet-Unie kwam er niet en Nederland werd Europees kampioen voetbal.
Hoe vaak is Duitsland wereldkampioen voetbal geworden?
Het land is viervoudig wereldkampioen, drievoudig Europees kampioen, won eenmaal de Confederations Cup en won eenmaal goud op de Olympische Zomerspelen.
Welke landen zijn wereldkampioen voetbal geweest?
Lijst van wereldkampioenen voetbal –
| Jaar | Gastland | Wereldkampioen | Verslagen in finale |
|---|---|---|---|
| 1930 | Uruguay | Uruguay | Argentinië (4-2) |
| 1934 | Italië | Italië | Tsjecho-Slowakije (2-1 n.v.) |
| 1938 | Frankrijk | Italië | Hongarije (4-2) |
| 1942 | Afgelast (WOII) | ||
| 1950 | Brazilië | Uruguay | Brazilië (2-1) |
| 1954 | Zwitserland | West-Duitsland | Hongarije (3-2) |
| 1958 | Zweden | Brazilië | Zweden (5-2) |
| 1962 | Chili | Brazilië | Tsjecho-Slowakijke (3-1) |
| 1966 | Engeland | Engeland | West-Duitsland (4-2 n.v.) |
| 1970 | Mexico | Brazilië | Italië (4-1) |
| 1974 | West-Duitsland | West-Duitsland | Nederland (2-1) |
| 1978 | Argentinië | Argentinië | Nederland (3-1 n.v.) |
| 1982 | Spanje | Italië | West-Duitsland (3-1) |
| 1986 | Mexico | Argentinië | West-Duitsland (3-2) |
| 1990 | Italië | West-Duitsland | Argentinië (1-0) |
| 1994 | Verenigde Staten | Brazilië | Italië (0-0, pen: 3-2) |
| 1998 | Frankrijk | Frankrijk | Brazilië (3-0) |
| 2002 | Zuid-Korea – Japan | Brazilië | Duitsland (2-0) |
| 2006 | Duitsland | Italië | Frankrijk (1-1, pen: 5-3) |
| 2010 | Zuid-Afrika | Spanje | Nederland (1-0 n.v.) |
| 2014 | Brazilië | Duitsland | Argentinë (1-0 n.v.) |
| 2018 | Rusland | Frankrijk | Kroatië (4-2) |
| 2022 | Qatar | Argentinië | Frankrijk (3-3, pen: 4-2) |
Tot en met 2022 zijn er in totaal tweeëntwintig wereldkampioenschappen voltooid. Nederland en België waren nooit gastland.